Με αφορμή τη φημολογία και τους ευρωπαίους να στήνουν χορό εκατομμυρίων πάνω από το κουφάρι του μπάσκετ και της κοινωνίας μας, Ασπρούλιας και Καβαλιεράτος απαντούν στο ρώτημα που τίθεται…
ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ

Εξαρτάται από το στόχο...


Οταν το 2005 ο Παναθηναϊκός είχε πάρει το πρωτάθλημα απέναντι στην ΑΕΚ, η δήλωση του Φραγκίσκου Αλβέρτη συζητήθηκε περισσότερο και από τον τίτλο..."Θέλουμε να ξαναγίνει ανταγωνιστικός ο Ολυμπιακός", είχε πει, γιατί αυτή ήταν και η αλήθεια. Οταν ο Παναθηναϊκός δεν έχει απέναντί του τον Ολυμπιακό κάτι λείπει. Και το αντίστροφο.
Το περασμένο καλοκαίρι αποχώρησαν αρχικά οι Αγγελόπουλοι, ακολούθως ανακοίνωσαν οι Γιαννακόπουλοι πως την επόμενη σεζόν φεύγουν. Εκτοτε οι Αγγελόπουλοι έδειξαν με τις πράξεις τους πως δεν πρόκειται να φύγουν, οι Γιαννακόπουλοι όμως επιμένουν. Και η φημολογία περί αποχώρησης του Ομπράντοβιτς - και όχι μόνο - από τον Παναθηναϊκό καλά κρατεί.
Θα φύγει, λοιπόν, και ο Ομπράντοβιτς; Θα είναι ανταγωνιστικός ο Παναθηναϊκός την επόμενη σεζόν; Θα μείνει μόνος του ο Ολυμπιακός; Αυτά τα ερωτήματα είναι καθημερινά στο μπάσκετ και δεν θα αργήσουν να απαντηθούν.
Τι θα κάνει ο Ζοτς; Αν βγει στην αγορά, είναι σαφές πως θα γίνει περιζήτητος. Στην Τουρκία τον περιμένουν, το θέμα της Ρεάλ δεν είναι τωρινό. Ομως όλα εξαρτώνται από τον Παναθηναϊκό. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Αν ο Παναθηναϊκός το... διαλύσει και δεν μπορεί να διεκδικεί την Ευρωλίγκα, ο Ομπράντοβιτς θα αποχωρήσει. Αυτή είναι αίσθηση, όχι κάτι άλλο, είναι μια αποψη που διαμορφώνεται από τις πληροφορίες που υπάρχουν και τις αντιδράσεις του ίδιου. Δεν έχει να κάνει με τις απολαβές και το συμβόλαιό του, αλλά με το πόσο ανταγωνιστικός θα είναι στην Ευρώπη και φυσικά στην Ελλάδα.
Εδώ και καιρό ακούγεται πως στον Παναθηναϊκό επεξεργάζονται ένα σχέδιο για την επόμενη μέρα. Οι Γιαννακόπουλοι θα κάνουν πίσω, αλλά δεν θα αφήσουν και την ομάδα τους. Το μπάτζετ δεν είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης, αλλά η δημιουργία ανταγωνιστικής ομάδας θα είναι εφικτή. Θα χρειαστεί, βέβαια, να γίνουν πολλές υποχωρήσεις και επανασχεδιασμός, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.
Οπως και να έχει, οι εξελίξεις στον Παναθηναϊκό αφορούν και στον Ολυμπιακό. Γιατί πάντα ο ανταγωνισμός των "αιωνίων" έχει τη δική του ξεχωριστή γοητεία, αρκεί να μην ξεφεύγει η κατάσταση. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να θέλει την καταστροφή του Παναθηναϊκού, όπως δεν την ήθελε και ο Παναθηναϊκός πριν από 10 χρόνια. Το ότι οι ερυθρόλευκοι έχουν τη δική τους ευκαιρία να κυριαρχήσουν αν αλλάξουν επίπεδο οι αντίπαλοι είναι δεδομένο, αλλά δεν θέλουν να είναι και μόνοι. Γιατί ο ανταγωνισμός θα τους βοηθήσει να γίνουν καλύτεροι και στην Ευρωλίγκα.
Ο Ολυμπιακός, άλλωστε, έκανε από το περασμένο καλοκαίρι την επανεκκίνησή του και αποδεικνύεται πως έπραξε σωστά. Το μπάτζετ κόπηκε στη μέση, στην αρχή έγιναν πολλά λάθη, όμως με τις διορθωτικές κινήσεις και την σκληρή δουλειά, οι ερυθρόλευκοι βρήκαν το δρόμο τους. Θα είναι πρώτοι στην κανονική περίοδο, βρίσκονται ένα βήμα πριν από τους "8" στην Ευρωλίγκα, αν τα καταφέρουν μπορούν να φτάσουν και μέχρι το φάιναλ φορ. Είναι σαφές πως ο χρόνος λειτουργεί υπέρ τους και με δεδομένη την παρουσία καλών Ελλήνων, τα καλύτερα έρχονται. Χρειάζεται, όμως, επιμονή και υπομονή. Αυτή η ομάδα να στηριχθεί και όχι ξαναφτιαχτεί από την αρχή. Με μπάτζετ που ποτέ ξανά δεν θα ξεφύγει, αλλά θα είναι ικανό να κρατά σε υψηλό επίπεδο τον Ολυμπιακό. Αν καταφέρει να βρει το δικό του δρόμο επιβίωσης ο Παναθηναϊκός από τη νέα σεζόν που αλλάζουν τα δεδομένα, τότε θα μείνει δυνατός. Αν θα είναι ικανός να διεκδικήσει και την Ευρωλίγκα; Ε, αυτό θα εξαρτηθεί και από πολλά.

Ο Ομπράντοβιτς δεν έχει να αποδείξει τίποτα…

Ισως ο τίτλος να σας παραπέμπει σε άλλη σκέψη, αλλά ουδόλως σχετίζεται με την αγωνιστική παρουσία του Παναθηναϊκού, ή τη δική του ικανότητα… Αλλωστε, παρότι κάποιοι μπορεί να έχουν ενστάσεις, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ο Ομπράντοβιτς έχει στη λίστα του πράγματα που οφείλει να τικάρει με την υποσημείωση «Job done»; Κανείς!
Η φετινή χρονιά για το ελληνικό μπάσκετ και τους αιώνιους βεβαίως, είναι ίσως από τις πιο δύσκολες της τελευταίας 15ετίας. Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τους πάντες και είναι αδύνατον ακόμα και οικογένειες κολοσσοί όπως οι αφοι Γιαννακόπουλοι, ή οι αφοι Αγγελόπουλοι να μείνουν ουδέτερες στα καθημερινά ερεθίσματα εξαθλίωσης που προσφέρει η καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Πάνω από την φωτιά που καίει την Ελλάδα για να αφήσει σε αποκαϊδια ό,τι είχε δημιουργηθεί μέχρι τώρα, έχουν στήσει χορό μνηστήρες κάθε λογής και φυσικά ελόγου τους που στην παρούσα φάση, διαθέτουν την ευχέρεια να ξοδέψουν και μερικά εκατομμύρια περισσότερα για να δελεάσουν κάποια από τα μέλη της αφρόκρεμα του παγκόσμιου μπάσκετ, που σε πείσμα της κατάστασης εξακολουθούν να είναι ταυτισμένοι με την Ελλάδα…
Ολοι αυτοί, όμως, (που τη δουλειά τους κάνουν οι άνθρωποι, και δεν τους κακολογούμε) δεν έχουν αντιληφθεί ότι στους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται και φέτος στην Ελλάδα, κάποιες αρχές και αξίες είναι τελείως διαφορετικά ανεπτυγμένες και κατοχυρωμένες στο μυαλό τους από αυτές που εμφανίζονται σε άλλους τόπους.
Κι επανέρχομαι… Ο Ομπράντοβιτς, μετά από τόσα χρόνια στην Ελλάδα, δεν έχει να αποδείξει τίποτα. Εχει καταθέσει διαπιστευτήρια σεβασμού και συμπεριφοράς απέναντι στο τριφύλλι και την οικογένεια Γιαννακόπουλου αμέτρητες φορές… Και μάλιστα σε στιγμές που ίσως να μην είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας… Αρα, δεν έχει σημασία πόσα εκατομμύρια θα στρώσουν στα πόδια του, Ισπανοί, Τούρκοι, Ρώσοι, ή οποιαδήποτε άλλη φυλή. Ο Ομπράντοβιτς, δε μετράει τη δουλειά με το χρήμα κι αυτή είναι στάση ζωής, όχι επαγγελματική τοποθέτηση.
Τα σενάρια έχουν αρχίσει και κυκλοφορούν…. Οι οικονομικά ισχυροί έχουν στήσει πανηγύρι πάνω από το κουφάρι του ελληνικού μπάσκετ. Εντούτοις, αυτό δεν έκαναν και τις προηγούμενες χρονιές. Η τουλάχιστον αυτό δεν επιχείρησαν να κάνουν; Κι όμως, ο Ομπράντοβιτς (και τα παιδιά του, ο παίκτες δηλαδή) έμειναν εδώ.
Και να είστε σίγουροι ότι αυτοί προτίθεται (-ονται) να κάνουν και το καλοκαίρι. Αρκεί να διατηρηθεί η συνοχή αυτή της ιστορικής ομάδας. Η διοικητική συνοχή. Τη στιγμή που ο Θανάσης Γιαννακόπουλος και ο Παύλος του ανακοινώσουν ότι μπορεί να χρειαστούν θυσίες οικονομικές, ότι θα χρειαστεί το μπάτζετ να μειωθεί περισσότερο, αλλά οι ίδιοι θα παραμείνουν εκεί, στις επάλξεις, δίπλα τους για ό,τι χρειαστεί, τότε αγαπητοί φίλοι, ο Ζοτς και οι συνεργάτες του να είστε σίγουροι ότι πολύ δύσκολα θα ασχοληθούν με τις σειρήνες που μπορεί να ηχούν στα αυτιά τους.
Αυτό το δέσιμο, η χημεία, ο σεβασμός των προσώπων τα κεκτημένα στο κάτω κάτω της γραφής, είναι στοιχεία που όλες οι ομάδες θα ήθελαν να έχουν… Αλλά δεν τα έχουν!
Ο Ζοτς δε θα φύγει από τον Παναθηναϊκό, αν δεν ανοίξουν πριν από αυτόν (επίσημα κι αμετάκλητα) την πόρτα της εξόδου από τον Παναθηναϊκού οι Γιαννακόπουλοι. Είναι αλήθεια ότι προ μηνών, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Ρωσία, ο Ζοτς είχε αναφέρει πως το καλοκαίρι που λήγει το συμβόλαιό του, θα είναι διαθέσιμος για συζητήσεις. Και ήταν (απ’όσο θυμάμαι) η πρώτη φορά που ανέφερε κάτι τέτοιο, μιας και κάθε χρόνο του …ζαλίζουν τον έρωτα από όλες τις χώρες της Ευρώπης με παρόμοιες ερωτήσεις.
Προσωπικά όμως, είμαι πεπεισμένος, ότι σε κάθε περίπτωση τον πρώτο λόγο θα έχει ο Παναθηναϊκός. Κι αυτοί οι άνθρωποι, ο Θανάσης και ο Παύλος, που από τη μία γνωρίζουν πως πρέπει να παραμείνουν οικονομικά συγκρατημένοι κι από την άλλη θεωρούν δεδομένο ότι με τον Ζοτς προπονητή υπάρχει ένα μίνιμουμ απαιτήσεων.
Ο Σέρβος έχει παραμείνει στον Παναθηναϊκό, ακόμα και σε πιο δύσκολες συνθήκες, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο.
Φέτος το καλοκαίρι, τη στιγμή που η οικογένεια Γιαννακόπουλου θα τον ενημερώσει για τις προθέσεις της, θα έχει κερδηθεί το μεγαλύτερο μέρος της μάχης. Αν φυσικά είναι απόφαση παραμονής κι όχι αποχώρησης…