«Καπέλα» νέου τύπου από τις τράπεζες

Νέες, τσουχτερές χρεώσεις σε δάνεια και κάρτες επιβάλλουν οι τράπεζες, χρεώνοντας πλέον μέχρι και 120 ευρώ το μήνα «καπέλο» σε όσους δεν αποπληρώνουν στην ώρα τους τα χρέη τους. Παράλληλα, στήνουν «παγίδες» με υψηλά επιτόκια και χαράτσια σε μια σειρά από συναλλαγές, οι οποίες μεταφράζονται σε επιπλέον κόστος δεκάδων ή και εκατοντάδων ευρώ κάθε χρόνο.
Μάλιστα, τόσο επαχθείς είναι σε κάποιες περιπτώσεις οι νέοι όροι, ώστε η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή δέχεται δεκάδες καταγγελίες για τις πρακτικές των τραπεζών.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Millennium Bank η οποία ανακοίνωσε ότι επιβάλλει χαράτσι μέχρι 120 ευρώ το μήνα σε όσους καθυστερούν την πληρωμή της δόσης τους. Η χρέωση εξαρτάται από τον τύπο του δανείου, όχι όμως από το ύψος της οφειλής, ξεκινά από τα 8 ευρώ και φτάνει στα 120 ευρώ το μήνα. Μάλιστα, το «καπέλο» είναι διπλό, καθώς η χρέωση αυτή προστίθεται στους τόκους υπερημερίας, τους οποίους ούτως ή άλλως πληρώνουν όσοι καθυστερούν.
Σε επιστολή που απέστειλε η τράπεζα, ενημερώνει τους πελάτες ότι αν καθυστερήσουν επτά ημέρες την πληρωμή δανείων και πιστώσεων και 30 μέρες την πληρωμή της πιστωτικής τους κάρτας τότε θα πληρώσουν από 8 έως 120 ευρώ ανάλογα με τον τύπο του δανείου, αλλά ανεξάρτητα από το ύψος της οφειλής.
Παράλληλα, η Alpha Bank ανακοίνωσε στους πελάτες της ότι μεταθέτει νωρίτερα την ημερομηνία λογαριασμών των πιστωτικών τους καρτών –από τα τέλη στα μέσα του μήνα. Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά, για έναν μήνα, οι πελάτες «χάνουν» την άτοκη περίοδο χάριτος, ενώ παράλληα στον πρώτο μήνα της αλλαγής οι πελάτες να έρχονται αντιμέτωποι με διπλό λογαριασμό.
Ιδιαίτερη προσοχή όμως θα πρέπει να επιδεικνύουν οι πελάτες των τραπεζών και στις μεταφορές οφειλών, οι οποίες γίνονται πιο αυστηρές και επαχθείς. Έτσι, όσοι δεν προσέξουν έγκαιρα, ενδέχεται να επιβαρυνθούν με επιπλέον τόκους στις πιστωτικές κάρτες, αλλά και επιβολή εξόδων ανοικτού δανείου σε δάνεια που έχουν εξοφληθεί αλλά δεν έχουν «κλείσει».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η επιβολή τόκων σε όλο το ποσό της πιστωτικής κάρτας στην περίπτωση μερικής εξόφλησης. Δηλαδή, αν κάποιος μεταφέρει π.χ. 3.000 ευρώ από μια άλλη τράπεζα, αλλά πληρώσει μόνο τα 2.000 ή τα 2.500, στο τέλος του μήνα θα του επιβληθούν τόκοι για όλο το αρχικό χρέος, ακόμα και αν στην πραγματικότητα οφείλει σαφώς λιγότερα χρήματα. Το κόστος μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλό στην περίπτωση μεγάλων μεταφορών, καθώς οι τόκοι είναι της τάξεως του 18% με 20%.
Αντίστοιχα υψηλό κόστος μπορεί να προκύψει και από τη μεταφορά οφειλών σε καταναλωτικά δάνεια. Στην περίπτωση αυτή, μόλις ο πελάτης εξοφλήσει, η τράπεζα δεν «κλείνει» το δάνειο αλλά το μετατρέπει σε ισόποσο ανοικτό. Αυτό σημαίνει ότι ο δανειολήπτης μπορεί να «τραβήξει» άμεσα χρήματα για να καλύψει τις ανάγκες του. Με τη διαφορά όμως ότι ακόμα και αν δεν το κάνει, τα ανοικτά δάνεια επιβαρύνονται με ετήσια έξοδα, τα οποία φτάνουν τα 150 ευρώ .

Η ταρίφα για τα καθυστερούμενα δάνεια
12 ευρώ για στεγαστικό δάνειο
15 ευρώ για πιστωτική κάρτα
8 ευρώ για καταναλωτικό δάνειο
30-80 ευρώ για επιχειρηματικό δάνειο τακτής λήξης
50 ευρώ για ανοιχτό αλληλόχρεο λογαριασμό
120 ευρώ για επιχειρηματικό αλληλόχρεο λογαριασμό

Η γνώμη μας
Μπορεί οι τράπεζες να πιέζονται και οι επισφάλειες να καλπάζουν, όμως η επιβολή επιπλέον ποινών δεν λύνει το πρόβλημα. Όσο πιο χρεωμένος είναι ο πελάτης, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να αποπληρώσει τελικά την οφειλή, ειδικά αν στα χρέη του έχουν προστεθεί και υπέρογκα «καπέλα». Η τιμωρία των οφειλετών δεν λύνει το πρόβλημα, ίσα – ίσα το διογκώνει. Δεν λέμε ότι οι τράπεζες θα πρέπει να αφήνουν τους «μπαταχτσήδες» στο απυρόβλητο, αλλά η επιβολή χρεώσεων έναντι δικαίων και αδίκων μόνο αρνητικά λειτουργεί, ειδικά στην όποια σχέση εμπιστοσύνης επιδιώκει να δημιουργήσει κανείς μεταξύ τράπεζας και πελάτη.

Γιώργος Θεοδώρου
www.bankingnews.gr