Ψηφίζει και… δακρύζει
Και κλάμα ο κύριος… Γρηγοράκος, ο οποίος σήμερα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του της συνεδρίασης για την ψήφιση του πολυνομοσχέδιο ήταν συγκλονιστικός.
Αλλά για να μην σας αφήσω σε αγωνία, αγαπημένοι μου αναγνώστες, θα ξεκινήσω από τον επίλογο της ομιλίας του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Λεωνίδα Γρηγοράκου, ώστε να πάει η καρδούλα σας στη θέση της και μετά θα σας πω τα υπόλοιπα.
«Όλα αυτά που προείπα δεν σημαίνουν ότι δεν ψηφίζω το νομοσχέδιο, αλλά κανένας δεν θα μου απαγορέψει να κάνω κριτική στα πρωτόγνωρα πράγματα που συμβαίνουν σ’ αυτή τη χώρα» είπε ο Λάκωνας βουλευτής, γράφοντας τον τραγικό αλλά με χάπυ εντ επίλογο της τραγικής ιστορίας που μας είχε νωρίτερα περιγράψει.
«Είναι δυνατόν όλοι οι κοινωνικοί εταίροι να έχουν μιλήσει με τα χειρότερα για το πολυνομοσχέδιο κι εμείς να νομίζουμε ότι έχουμε πράξει το σωστό; Ακούω κάποιους (ονοματάκια δεν έχουν, γιατρέ μας;) να λένε ότι έτσι τέθηκε από τη Τρόικα και δεν αλλάζει. Γιατί εμένα στη ζωή μου τώρα, υπουργέ, όλα άλλαξαν; Κύριε υπουργέ, άλλαξε η ζωή των πολιτών σε βαθμό τραγικό. Κάποιοι (ονοματάκια δεν έχουν γιατρέ μας;) έκαναν λόγο για έκτακτη ανάγκη, ενώ άλλοι είπαν για εμπόλεμη κατάσταση.
Ας πούμε την αλήθεια στον κόσμο και να βάλουμε μετά το λαό ενώπιον των ευθυνών του (εκλογές ή δημοψήφισμα, γιατρέ μας;). Όλος ο κόσμος είναι στο δρόμο, καμία κοινωνική ομάδα δεν δουλεύει, είμαστε σαν τον παλαιστή που έχει κατεβάσει τα χέρια (και τα πόδια, και τα πόδια, γιατρέ μας, στην Τρόικα και τους λοιπούς) κι ερχόμαστε και λέμε κι άλλα μέτρα, κι άλλα μέτρα (ο Βενιζέλος, γιατρέ;) και κατεβάζουμε κι άλλο κόσμο στο δρόμο. Αν βρείτε σήμερα έστω και μια υπηρεσία να δουλεύει, να μου τη δείξετε κι εγώ θα υποβάλλω την παραίτησή μου. Μισθολόγιο: Μειώσαμε την αγοραστική δύναμη των πολιτών σε σημείο που δεν πάει άλλο.
Τους αιφνιδιάσαμε, στα μισά οι μισθοί, αλλά οι τιμές στα ράφια στα ίδια και ακριβότερα. Κι ακούμε και δύο υπουργούς (ονοματάκια δεν έχουν, γιατρέ μας;) ότι θα βγουν με δύο δις στην αγορά. Το πολιτικό σύστημα είναι ασταθές, κανένας Έλληνας πια δεν γελάει. Ποιος πρέπει να τα πει όλα αυτά, ο βουλευτής ή η Κυβέρνηση; Δεν υπάρχει κυβέρνηση να τα πει; Δικαιοσύνη; Ήρθε, μπήκε και βγήκε (Ψωμιάδης προφανώς), θα βγάλουμε έξω και τους τρομοκράτες με τα Καλάσνικοφ. Όλα στο μηδέν, τίποτα δεν λειτουργεί. Άρθρο 37: σφυροκοπήθηκε από όλους, πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός αυτό. Και κάποιοι μένουν στα γραφεία τους φορώντας ωτασπίδες (ονοματάκια δεν έχουν, γιατρέ μας;)».
Και .. ψηφίζω!
Μόνο και μόνο για λίγες σταγόνες ευτυχίας…
zougla.gr
Αλλά για να μην σας αφήσω σε αγωνία, αγαπημένοι μου αναγνώστες, θα ξεκινήσω από τον επίλογο της ομιλίας του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Λεωνίδα Γρηγοράκου, ώστε να πάει η καρδούλα σας στη θέση της και μετά θα σας πω τα υπόλοιπα.
«Όλα αυτά που προείπα δεν σημαίνουν ότι δεν ψηφίζω το νομοσχέδιο, αλλά κανένας δεν θα μου απαγορέψει να κάνω κριτική στα πρωτόγνωρα πράγματα που συμβαίνουν σ’ αυτή τη χώρα» είπε ο Λάκωνας βουλευτής, γράφοντας τον τραγικό αλλά με χάπυ εντ επίλογο της τραγικής ιστορίας που μας είχε νωρίτερα περιγράψει.
«Είναι δυνατόν όλοι οι κοινωνικοί εταίροι να έχουν μιλήσει με τα χειρότερα για το πολυνομοσχέδιο κι εμείς να νομίζουμε ότι έχουμε πράξει το σωστό; Ακούω κάποιους (ονοματάκια δεν έχουν, γιατρέ μας;) να λένε ότι έτσι τέθηκε από τη Τρόικα και δεν αλλάζει. Γιατί εμένα στη ζωή μου τώρα, υπουργέ, όλα άλλαξαν; Κύριε υπουργέ, άλλαξε η ζωή των πολιτών σε βαθμό τραγικό. Κάποιοι (ονοματάκια δεν έχουν γιατρέ μας;) έκαναν λόγο για έκτακτη ανάγκη, ενώ άλλοι είπαν για εμπόλεμη κατάσταση.
Ας πούμε την αλήθεια στον κόσμο και να βάλουμε μετά το λαό ενώπιον των ευθυνών του (εκλογές ή δημοψήφισμα, γιατρέ μας;). Όλος ο κόσμος είναι στο δρόμο, καμία κοινωνική ομάδα δεν δουλεύει, είμαστε σαν τον παλαιστή που έχει κατεβάσει τα χέρια (και τα πόδια, και τα πόδια, γιατρέ μας, στην Τρόικα και τους λοιπούς) κι ερχόμαστε και λέμε κι άλλα μέτρα, κι άλλα μέτρα (ο Βενιζέλος, γιατρέ;) και κατεβάζουμε κι άλλο κόσμο στο δρόμο. Αν βρείτε σήμερα έστω και μια υπηρεσία να δουλεύει, να μου τη δείξετε κι εγώ θα υποβάλλω την παραίτησή μου. Μισθολόγιο: Μειώσαμε την αγοραστική δύναμη των πολιτών σε σημείο που δεν πάει άλλο.
Τους αιφνιδιάσαμε, στα μισά οι μισθοί, αλλά οι τιμές στα ράφια στα ίδια και ακριβότερα. Κι ακούμε και δύο υπουργούς (ονοματάκια δεν έχουν, γιατρέ μας;) ότι θα βγουν με δύο δις στην αγορά. Το πολιτικό σύστημα είναι ασταθές, κανένας Έλληνας πια δεν γελάει. Ποιος πρέπει να τα πει όλα αυτά, ο βουλευτής ή η Κυβέρνηση; Δεν υπάρχει κυβέρνηση να τα πει; Δικαιοσύνη; Ήρθε, μπήκε και βγήκε (Ψωμιάδης προφανώς), θα βγάλουμε έξω και τους τρομοκράτες με τα Καλάσνικοφ. Όλα στο μηδέν, τίποτα δεν λειτουργεί. Άρθρο 37: σφυροκοπήθηκε από όλους, πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός αυτό. Και κάποιοι μένουν στα γραφεία τους φορώντας ωτασπίδες (ονοματάκια δεν έχουν, γιατρέ μας;)».
Και .. ψηφίζω!
Μόνο και μόνο για λίγες σταγόνες ευτυχίας…
zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου